Asfalt znany był od starożytności jako gęsta ciecz sącząca się ze skał. Pierwsze udokumentowane użycie asfaltu w drogownictwie miało miejsce ok 615 r.p.n.e. w Babilonie podczas budowy drogi Procesyjnej za panowania króla Nabapolassara. Droga podobno miała być wykonana z wypalonych cegieł spojonych asfaltem. W czasach nowożytnych asfalt upowszechnił się w XIX wieku. Pierwsza nawierzchnia z płyt asfaltowych wykonana została w Paryżu. W Polsce asfalt rozpowszechniono od 1858 roku kiedy to Ignacy Łukasiewicz zaprezentował na wystawie w Jaśle swój produkt. Nawierzchnie asfaltowe w Polsce zaczęto jednak stosować dopiero po I wojnie światowej. Obecnie stosowane w Polsce asfalty pochodzą w większości z rafinerii krajowych, które według danych Głównego Urzędu Statystycznego w 2016 roku wyprodukowały ponad 1 mln ton tego wyrobu.